حملات انتحاری در پاکستان و شیعه‌کشی در مناطق مختلف این کشور دیگر این‌قدر تکرار شده است که در صفحه اول روزنامه‌های ایرانی هم جایی نداشته باشد، اما عاشقان ایران در سرزمین پاکستان، همچنان بر سر مزار شهدایشان پرچم ایران می‌زنند و امام‌خمینی(ره) را نجات‌بخش دنیای خودشان می‌دانند.
روز جمعه، یعنی چهار روز پیش یک حمله انتحاری دیگر در شهر پیشاور پاکستان اتفاق افتاد و هدف حمله این بار مدرسه‌ای بود که در همه این سالها در خط مقدم ایستادگی در مقابل تفکر وهابیت ایستاده بود.
شهید عارف‌حسینی، رهبر سابق شیعیان پاکستان در زمان حیاتش پایه مدرسه‌ای دینی را در پیشاور گذاشت که امروز به نام مدرسه شهید عارف‌حسینی معروف است و بزرگترین مرکز دینی شیعیان پاکستان است و بانیان امروزش هم ابایی از وابستگی ایدئولوژیک تفکرات اداره مدرسه‌شان با جمهوری اسلامی ایران ندارند.
مدرسه‌ای که بیش از اینکه سفارت ایران در پاکستان مرکزی برای بسط و گسترش تفکر انقلاب امام خمینی در پاکستان باشد، پایگاه همه عاشقان امام خمینی و رهبر انقلاب شده است.
در این حمله انتحاری نوه شهید عارف حسینی هم شهید می‌شود. نوجوان 12 ساله‌ای که نزدیکانش می‌گویند از همان بچگی عاشق ایران و رهبرش می‌شود.
نزدیکان نوه شهید‌شده شهید عارف حسینی خاطره واضحی از او دارند: " همیشه این شعر عموپورنگ که با مطلع «ایران وطن ماست» شروع می‌شد را می‌خواند و وقتی بقیه هم سن و سالهایش با تعجب از او سوال می‌کردند با افتخار اعلام می:کرد که ایران وطن اوست.
این اولین و آخرین شهید عاشق ایرانی پاکستانی در این سالهانیست و همه اینها در شرایطی است که رسانه‌ها و فرهنگ و هنر ایرانی به سادگی در حال عبور کردن از این پایگاه جهانی انقلاب ایران هستند.
