جنایتی بر لاله ها به نام لاله
برای اینکه بدانیم این حساسیت ها نسبت به ساخت فیلم لاله برای چیست و از کجا نشات می گیرد، ابتدا به معرفی شخصیت اصلی فیلم، یعنی خانم "لاله" می پردازیم.
لاله صدیق
متولد 1355 تهران
فرزند ارشد خانواده
فارغ التحصیل مدیرت صنعتی و مهندسی صنایع
عاشق رانندگی
زنی که به عنوان تنها زن حاضر در مسابقات رالی ایران شناخته می شود.
در بسیاری از محافل با افتخار از وی به عنوان اولین زنی که در یک رقابت ورزشی در کنار آقایان قرار گرفته نام برده می شود!(نقل از ویکی‌پدیا)
بی بی سی مستندی از زندگی این راننده زن ایرانی تهیه کرد و به بررسی چالش‌ها و موانع زنان ایرانی برای شرکت در مسابقات پرداخت و همچنین مشکلات لاله صدیق برای کسب جواز مسابقه با مردان پرداخته و او را با آنجلیا جولی مقایسه کرده‌است!!!(در نقش آنجلینا جولی پشت فرمان/سایت آفتاب)
داریس بازرگان تهیه کننده این فیلم درباره "لاله" می گوید: "حالا لاله صدیق تبدیل به سمبلی برای دختران جوان ایرانی شده است"(در نقش آنجلینا جولی پشت فرمان/سایت آفتاب)
همه این مسائل را بگذارید در کنار دو بار تخلف "لاله" در مسابقات قهرمانی کشور!(به نقل از فارس)
بار اول در سال 86 که منجر به پس گرفتن عنوان قهرمانی از وی و همچنین محرومیت یکساله وی شد و بار دوم نیز در سال 89 که عنوان قهرمانی باز از وی پس گرفته شد. (تا اینجا به نقل از وبلاگ حیدریم)
ساخت این با فیلم با کش و قوسهایی مواجه شد و نهایتاً مجوز فیلم برداری اش را از وزارت ارشاد جمهوری اسلامی ایران! گرفت.
اما مشکل این فیلم کجاست که داد بسیاری از نخبگان جامعه ما را علی الخصوص متدینین جامعه را درآورده است؟
طراحان این فیلم به نظر می رسد به زعم خود اینگونه طراحی کرده بودند که با مطرح شدن موضوع این فیلم دو حالت اتفاق می افتد :
- یا این فیلم مجوز می گیرد و تولید می شود که در این حالت می شود فیلمی مثل جدایی نادر از سیمین. در این حالت ضمن اینکه اثر فرهنگیش را در جامعه ایرانی و همچنین جهان اسلام می گذارد نهایتاً سال آینده میشل اوباما نان دست اندر کاران این فیلم را روغنی خواهد کرد.
- حالت دوم هم این است که با اعتراض مردم متدین نهایتاً تولید این فیلم لغو شود. در این حالت با قیافه ای مدافع حقوق زنان و با مظلوم نمایی عرصه افکار عمومی را برای جمهوری اسلامی در جامعه ایرانی و جهانی تنگ کنند.
اما حقیقت مسئله چیست و چرا متدینین جامعه با این فیلم مشکل دارند؟ آیا وجود خانم لاله صدیق و امثال او را در جامعه خودمان تکذیب می کنیم؟ خیر
متدینین از دو جنبه با این فیلم مشکل دارند :
1. برخلاف قیافه حق به جانب این فیلم در خصوص دفاع از حقوق زنان، به نظر می رسد بزرگترین ظلمی که با شعار دفاع از حقوق زنان و در غالب اندیشه های فمنیستی صورت می گیرد، آن است که زن را با الگوی مرد مقایسه می کند و اساساً یک زن ایده آل و آرمانش، مرد شدن است. اساساً در این نوع نگاه زنانگی و خصوصیات زنانه صرفاً در برخی تفاوتهای جسمی با مردان تعریف شده و نوعی عقده مرد نشدن برای زنان تعریف می شود.
نمی خواهیم به ریشه این نوع نگاه و اینکه از کجا و برحسب چه شرایطی و توسط چه کسانی مطرح شده بپردازیم اما بطور خلاصه می گوییم بزرگترین ظلم به زن، انکار هویت زنانه او و مزیت های ویژه زن در رشد و کمال با آن خصوصیات و در عوض ترسیم نوعی عقده مردنشدن است.
2. در واقع اعتراض به مسئولین فرهنگی کشور بخاطر اینکه چرا به فیلمی که از اساس با ارزشهای اسلام و انقلاب و مردم ایران مشکل دارد و حتی به زبان انگلیسی و برای خودشیرینی برای داوران جایزه اسکار ساخته می شود، از جیب این ملت سه و نیم میلیارد تومان آنهم در این دوره مشکلات اقتصادی خرج شود؟ تولید این فیلم چه نفعی به جامعه میرساند؟ ما با خرج کردن در عرصه های فرهنگی مخالف نیستیم بلکه آن را بسیار هم ضروری می دانیم اما اینکه اینگونه با پول بیت المال به زدن ریشه های فرهنگی جامعه اقدام کنند واقعاً درد دارد. این پولها در حالی اینگونه خرج می شود که بسیاری از فعالان فرهنگی خصوصاً آنهایی که در راستای اهداف نظام و انقلاب حرکت می کنند در شدیدترین وضعیت دارند به سر می برند. برای نمونه این یادداشت آقای شفیعی سروستانی را مطالعه کنید. آنوقت رئیس مرکز سینمای مستند و تجربی در مقام وکیل مدافع این پروژه از اینکه بجای 3 و نیم میلیارد نتوانسته 7 میلیارد به آنها بدهد ناراحت است!! اینهم از فواید زبان دراز سینمای روشنفکری است که بیشترین منفعت را از این وزارت ارشاد و سیستم حاکم می برند و بیشترین طلبکاری را هم دارند.
نمی دانم این درد را چگونه فریاد کنم اما فقط همینقدر به این مسئول فرهنگی وزارت ارشاد می گویم که آگاه باشید خدایی هست، حساب و کتابی هست.
گزارش 20:30 از شروع فیلمیرداری پروژه لاله
