هنگامی که حضرت موسی(ع) قصد داشت بنی اسرائیل را از منطقه تحت حاکمیت فرعون خارج کند، خداوند به او اینچنین خطاب کرد(1):
فَأَسْرِ بِعِبَادِى لَیْلاً إِنَّکُم مُّتَّبَعُونَ(۲۳)
پس (به او گفتیم:) بندگان مرا شبانه کوچ بده، زیرا که شما تحت تعقیب (فرعونیان) هستید.
وَ اتْرُکِ الْبَحْرَ رَهْوًا إِنهَّمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ(۲۴)
و دریا را آرام پشت سر بگذار، زیرا آنان لشکری غرق شده اند.
تصورش را بکنید در کف نیل، دیواره های بلند آب در دو طرف، از یک طرف خطر غرق شدن ، دلهره آورتراز آن لشکریان مجهز و غضبناک فرعون که از پشت سر دارد نزدیک می شود. در چنین حالتی خداوند به موسی(ع) میفرماید که از دریا با خیال راحت عبور کند. چرا؟ چون بنی اسرائیل در آن حالت قدم به قدم با موسی(ع) همراه بودند. به عبارتی تحت ولایت حق بودند و لذا خداوند به آنها بشارت می دهد و آرامشان می کند. طبق آیه ای که اشاره شد، از این فشارها نباید ترسید بلکه باید از اینکه در خط ولایت نباشیم، از اینکه با ملاکها و شاخصهایی که ولی خدا به دستمان می دهد انطباق نداشته باشیم، از اینها باید بترسیم بقیه مسائل را خدا حل می کند.
متأسفانه ما جماعت آرامش و جوش و خروشمان با ولی خدا تنظیم نیست. زمانی که از شبیخون فرهنگی و بسیاری مسائل دیگر صحبت میکند و از ما تحرک می طلبد مثل ماست نگاهش میکنیم. وقتی هم میگوید آرام باشید اتفاق خاصی نیفتاده، به آینده امیدوار باشید، هروله میکنیم.
حکایت این روزهای کشور فضای کشور اینگونه است. تحریمهای خارجی، ناجوانمردی های نیروهای سیاسی داخلی، فشار رسانه های داخلی و خارجی، وضعیت اقتصاد و ارز، فشارهای اقتصادی بر گرده مردم، فشار همه جانبه به سوریه و محور مقاومت و همه اینها مواردی است که خیلی ها را نگران و احیاناً ناامید کرده. حال ببینیم ولی خدا در این شرایط چه می گوید.
این امت در طول تاریخ خود فراز و نشیبهائی داشته؛ گاهی به گل نشسته، گاهی دچار ذلت شده، گاهی با مشکلات غیرقابل توصیفی مواجه شده، دست به گریبان شده؛ این ناشی از این است که سوار کشتی نشده. اگر واقعاً متمسک بشویم، متوسل بشویم بر کشتی نجات اسلام، همراه پیغمبر باشیم، مسلماً پیروزی نصیب ماست. البته دریا طوفان دارد، سختی دارد، مشکلات دارد، گاهی هراسهای بزرگ دارد، اما وقتی کشتیبان بنده‌ی برگزیده‌ی خداست، معصوم است، آن وقت دیگر بیمی وجود ندارد.(2)
و من به شما عرض بکنم؛ با ثروت نیروى انسانى که امروز خوشبختانه کشور ما از آن برخوردار است، خواهیم توانست از تمام این گردنه‌هاى دشوار عبور کنیم. رسیدن به قله، بدون عبور از گردنه‌ها، یک خیال باطل است…با این ثروتى که کشور ما دارد – هم ثروت انسانى، هم ثروت طبیعى – به توفیق الهى ملت ایران از همه‌ى این گذرگاه‌هاى خطرناک و پیچهاى دشوار و سربالائى‌هاى سخت عبور خواهد کرد و ان‌شاءالله به قله خواهد رسید.(3)
منابع :
